Wychowawca młodzieży

Treść

105 lat temu urodził się Aleksander Kamiński, znany działacz harcerski, pedagog i pisarz. Do historii przeszedł jako jeden z organizatorów Szarych Szeregów i autor cieszących się niesłabnącą popularnością "Kamieni na szaniec". Aleksander Kamiński to twórca harcerskiej metody wychowawczej dla 8-11-letnich chłopców, a także autor powieści będących jednocześnie podręcznikami metodycznymi dla instruktorów zuchowych. Do września 1937 r. pozostawał kierownikiem Wydziału Zuchów w Głównej Kwaterze Harcerzy. Równocześnie od września 1933 r. był komendantem Szkoły Instruktorów Zuchowych w Nierodzimiu na Śląsku Cieszyńskim, a od maja 1937 r. do września 1939 r. kierownikiem Ośrodka Harcerskiego w Górkach Wielkich koło Skoczowa i kierownikiem Wydziału Kształcenia Starszyzny Harcerskiej w Głównej Kwaterze ZHP. Warto przypomnieć, że w lipcu 1934 r. prowadził międzynarodowy kurs zuchowy w Brennie, a cztery lata później stanął na czele polskiej delegacji na międzynarodową konferencję instruktorów zuchowych w Gilwell w Anglii. Był także uczestnikiem Jamboree w Wielkiej Brytanii, na Węgrzech i w Holandii, a także Międzynarodowej Konferencji Zuchowej, która odbyła się w lipcu 1939 r. w Edynburgu. Od wybuchu II wojny światowej Kamiński związany był z konspiracją. Około 12 września 1939 r. przybył do Warszawy i wszedł w skład Komendy Pogotowia Harcerzy. Po kapitulacji stolicy kierował prowizorycznym domem dziecka dla dzieci osieroconych podczas oblężenia Warszawy. Od października 1939 r. Aleksander Kamiński był członkiem ścisłej Kwatery ("Pasieka") Szarych Szeregów, a także organizatorem i redaktorem naczelnym "Biuletynu Informacyjnego", który od wiosny 1941 r. stanowił centralny organ prasowy AK, najważniejsze pismo konspiracyjne w okupowanej Polsce. Był wówczas szefem Biura Informacji i Propagandy Komendy Okręgu Warszawa-Miasto ZWZ - Okręg Warszawa AK, gdzie utworzył specjalną komórkę "Sztuka". Jej celem było włączenie środowisk artystycznych do walki z okupantem poprzez tworzenie i upowszechnianie prac o wymowie antyhitlerowskiej. Kamiński był także referentem kontrwywiadu Oddziału II Komendy Głównej ZWZ-AK oraz twórcą i - od grudnia 1940 r. - komendantem głównym Organizacji Małego Sabotażu "Wawer". Poza harcerstwem Kamiński interesował się pisaniem. Wystarczy przypomnieć, że jest on autorem "Kamieni na szaniec" - najbardziej znanej i chętnie czytanej w okupowanej stolicy książki opowiadającej o walce harcerskich oddziałów Armii Krajowej z okupantem. Autor złożył w niej hołd młodym Polakom, którzy w 1944 r. dali dowód swej patriotycznej postawy i bezgranicznego poświęcenia. Po wojnie Kamiński został asystentem przy katedrach pedagogiki społecznej i pedagogiki ogólnej Uniwersytetu Łódzkiego. Zapamiętano go jako nieugiętego wychowawcę młodzieży. Zmarł w Warszawie 15 marca 1978 r. i został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach obok kwatery Szarych Szeregów. "Wartością, którą żył, była przede wszystkim służba. W każdej sytuacji, czasie i miejscu. W harcerstwie, w Armii Krajowej i konspiracji, w nauce i wychowaniu, w pisarstwie, w codziennym życiu. A drugie zadanie, jakie sobie stawiał, to pomoc słabszym" - wspomina swojego ojca Ewa z Kamińskich Rzetelska-Feleszko. Piotr Czartoryski-Sziler "Nasz Dziennik" 2008-01-28

Autor: wa