Udział Prezydenta RP w obchodach rocznicy podpisania Porozumień Sierpniowych w Gdańsku

Treść

31 sierpnia 2006 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński wziął udział w obchodach 26. rocznicy podpisania Porozumień Sierpniowych w Gdańsku.

Podczas uroczystości Prezydent RP zwracając się do zebranych powiedział m.in.:

„Panie Marszałku, Ekscelencjo, Panie Prezydencie miasta Gdańska, Panie i Panowie Ministrowie, Panie Admirale, Szanowni Państwo muszę powiedzieć, że jest dla mnie wielkim, pewnie niezasłużonym zaszczytem, że akurat mnie przypadło odznaczać ludzi, którzy tworzyli polską historię. I to tworzyli tę jej część, którą na pewno można zaliczyć do okresów wielkich, bo okres od sierpnia 1980 roku, a wcześniej jeszcze od września roku 1976 - to niewątpliwie okres wielki, wielki w sensie moralnym, politycznym, a także z punktu widzenia, jednego jeszcze kryterium: kryterium sukcesu. Nasza historia zna nie jeden wielki okres, to okres potęgi naszego państwa, to okres próby jego naprawienia i obrony niepodległości, to okresy powstań narodowych, to w końcu okres odzyskania niepodległości w czasie i po pierwsze wojnie światowej, odparcie bolszewickiej agresji. To w końcu heroiczna walka lat 1939-45. Ale niewiele w naszej historii jest takich okresów wielkich, które zakończyły się zwycięstwem, pełnym zwycięstwem, bo jest w naszej ojczyźnie jednak krzywda i wiele nie zapłaconych rachunków. Wiem o tym i próbujemy to zmienić. Chodzi o niektóre aspekty, mówił o tym przed chwilą Pan przewodniczący Śniadek. Będziemy próbowali to zmienić. Ale mamy kraj wolny. Polska jest niepodległa. Polska jest w tych strukturach, które się łączą z naszą sferą cywilizacyjną: w NATO i w Unii Europejskiej. I to jest niewątpliwie wielki sukces - sukces „Solidarności” i ludzi.
Historia zna niewiele przypadków lub może nie zna ich poza „Solidarnością” w ogóle, w której społeczeństwo prawie w całości zdołało się zorganizować przeciwko totalitarnej władzy. A tym „Solidarność” była w latach 80-81. A po stanie wojennym była wielką organizacją podziemną. Była kolejną wielką polską konspiracją, licząc od II wojny światowej można ją nazwać trzecią konspiracją, wziąwszy pod uwagę Armię Krajową i inne organizacje, Polskie Państwo Podziemne z lat 1939-45, wziąwszy pod uwagę walkę, która toczyła się po roku 1945. I w końcu mamy trzecią konspirację począwszy od roku 1976, która rozkwitła niejako w latach 81 – 89. Później przyszła niepodległość. Przyszło zwycięstwo. Przyszła jego wielkość, ale także jego nędza. Drogi nas ludzi „Solidarności” nie w małym stopniu się rozeszły – to normalne. Dzisiaj tutaj, na tym placu koło Sali BHP siedzą ludzie różnych opcji i to jest rzecz normalna. Siedzą ludzie zaangażowani w politykę i w politykę nie zaangażowani – to też normalne. Ale chciałbym podkreślić bardzo mocno: te odznaczenia, które za chwilę nadam nie są oparte o żadne polityczne kryteria. Odznaczeni są ludzie zaangażowani w życie polityczne w sposób taki, który jest zgodny z moimi przekonaniami i w sposób taki, który z tymi przekonaniami nie jest zgodny. Są ludzie, którzy dzisiaj w życiu politycznym w ogóle nie biorą udziału lub nawet zrezygnowali z niego już w roku 1989, można powiedzieć po wypełnieniu zadania - to nie ma znaczenia. Dzisiaj mamy dzień zwycięzców, dzień bohaterów lat 80-tych i wcześniej 70-tych. I im chciałbym oddać cześć.
I chciałbym też powtórzyć to, o czym mówił pan przewodniczący Śniadek: to jest początek, pierwsze piętnaście lat wolnej Polski III Rzeczpospolitej – to okres pewnego zapomnienia, zapomnienia o ludziach, zapomnienia o instytucjach, instytucjach w szczególności Polski Podziemnej, a ich system był wyjątkowo bogaty. Wymaga czasu i pracy historyków, aby odkryć zasługi wszystkich. Przede mną jeszcze ponad cztery lata kadencji, obiecuję, że krok po kroku będziemy szukać tych, którzy wtedy walczyli i będziemy starali się nie zapominać o nikim. Dziękuję bardzo.”


Następnie Prezydent Lech Kaczyński wręczył odznaczenia państwowe.

Odznaczeni zostali:

Za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce,
za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej odznaczeni zostali:

KRZYŻEM WIELKIM
ORDERU ODRODZENIA POLSKI
Pan Władysław Frasyniuk
Pan Bogdan Lis

Pośmiertnie
Marian Siła-Nowicki

KRZYŻEM KOMANDORSKIM
Z GWIAZDĄ
ORDERU ODRODZENIA POLSKI
Pan Konrad Bieliński
Pan Piotr Kapczyński
Pan Jerzy Kropiwnicki
Pan Alojzy Szablewski
Pan Eugeniusz Szumiejko

pośmiertnie
Grzegorz Palka

KRZYŻEM KOMANDORSKIM
ORDERU ODRODZENIA POLSKI
Pan Roman Bartoszcze
Pan Mirosław Chojecki
Pan Zbigniew Dąbrowski
Pan Mieczysław Gil
Pan Seweryn Jaworski
Pan Tadeusz Jedynak
Pan Andrzej Kołodziej
Pan Antoni Kopaczewski
Pan Stefan Korejwo
Pan Tadeusz Kowalik
Pani Ewa Kuberna
Pan Stanisław Marczuk
Pani Ewa Milewicz
Pani Magdalena Modzelewska-Rybicka
Pani Joanna Muszkowska-Penson
Pan Antoni Pietkiewicz
Pan Aleksander Przygodziński
Pan Jan Rulewski
Pani Bożena Rybicka-Grzywaczewska
Pan Jacek Smagowicz
Pani Jadwiga Staniszkis
Pan Leon Stobiecki
Pan Andrzej Wielowieyski
Pan Tomasz Wójcik

pośmiertnie
Ireneusz Gust
Jacek Karczmarski
Henryk Lenarciak
Jan Samsonowicz
Jan Strzelecki

KRZYŻEM OFICERSKIM
ORDERU ODRODZENIA POLSKI
Pan Jerzy Borowczak
Pan Bogusław Gołąb
Pan Jan Kelus
Pan Jerzy Kiszkis
Pan Jerzy Kmiecik
Pan Zdzisław Kobyliński
Pan Stanisław Kostka
Pan Jan Piotr Koziatek
Pan Marian Król
Pan Władysław Krypel
Pan Stefan Lewandowski
Pan Andrzej Malinowski
Pan Andrzej Michałowski
Pan Czesław Niezgoda
Pan Czesław Nowak
Pan Andrzej Osipów
Pani Joanna Posmyk
Pan Ludwik Prądzyński
Pan Zygmunt Sabatowski
Pani Halina Słojewska-Kołodziej
Pan Andrzej Szkaradek
Pan Władysław Trzciński
Pan Eugeniusz Wilkowski
Pani Teresa Zabża
Pan Zdzisław Złotkowski
Pan Bronisław Żurawiecki

pośmiertnie
Czesław Dygano
Andrzej Jeleński
Ojciec Honoriusz Kowalczyk
Jerzy Kurcyusz
Mieczysław Majdzik

KRZYŻEM KAWALERSKIM
ORDERU ODRODZENIA POLSKI
Pani Lidia Gałecka
Pan Przemysław Gintrowski
Pan Jerzy Kosacz
Pan Zbigniew Łapiński
Pan Grzegorz Okruch
Pan Maciej Pietrzyk

pośmiertnie
Piotr Majchrzak

Autor: ea