Nowe fotografie "Inki"

Kilkanaście, dotąd nieznanych i nigdzie niepublikowanych, zdjęć Danuty Siedzikówny „Inki” zamieścił IPN w wydanej w ostatnich dniach broszurze edukacyjnej poświęconej postaci sanitariuszki 5. Wileńskiej Brygady AK

Broszura edukacyjna poświęcona „Ince”, autorstwa Marzeny Kruk i Grzegorza Berendta, ukazała się w serii wydawniczej IPN „Patroni naszych ulic”, w związku z 68. rocznicą zamordowania dziewczyny, 28 sierpnia. Szczególną uwagę przyciągają fotografie, których duża część nie była dotychczas publikowana. Zdjęcia te kilka miesięcy temu gdańskiemu oddziałowi IPN przekazali członkowie rodziny Siedzikówny. Autorzy wydawnictwa jako jego motto zamieścili fragment tekstu pieśni 5. Wileńskiej Brygady AK: „Bodaj widzieć, padając w ataku, Polskę wolną i czystą jak łza”.

Niewielkich rozmiarów książka-biogram jeszcze w tym roku zostanie rozprowadzona jako bezpłatny dodatek do biuletynu IPN „Pamięć.pl”. – Ta poświęcona w całości „Ince” broszura edukacyjna będzie także nieodpłatnie rozprowadzana przez harcerzy wśród mieszkańców ulic noszących imię Danuty Siedzikówny „Inki”. Otrzymają ją też szkoły, które Danutę Siedzikównę obrały sobie za patronkę – mówi Rafał Ziątek z Biura Edukacji Publicznej IPN. Większość po raz pierwszy publikowanych zdjęć pochodzi ze zbiorów córki Wiesławy Korzeniowskiej z domu Siedzik. „Inka” na wielu dotychczas nieznanych fotografiach przedstawiona jest w otoczeniu innych osób, przede wszystkim krewnych i przyjaciółek, czy to z ławy szkolnej, czy z miejscowych struktur podziemia niepodległościowego. Przed IPN stoi teraz trudne zadanie ustalenia ich tożsamości. Do tej pory udało się rozpoznać najbliższą rodzinę, m.in. jej matkę Eugenię, którą Niemcy za działalność konspiracyjną w AK rozstrzelali w okolicach Białego- stoku w 1943 r., czy ojca Wacława Siedzika, wywiezionego w 1940 r. przez Sowietów na Sybir. Po amnestii zmarł z wycieńczenia w Teheranie w 1943 roku.

Na kilku fotografiach z lat 30. Siedzikówna przedstawiona jest w wieku dziecięcym. Na jednej z nich znajduje się w otoczeniu najbliższej rodziny, m.in. matki, ojca, babki Anieli oraz sióstr Ireny i Wiesławy. To zdjęcie wykonano tuż przed wybuchem wojny, latem 1939 r. w leśniczówce Olchówka koło Narewki, gdzie przed wojną mieszkała rodzina leśniczego Wacława Siedzika. W broszurze znajdziemy również fotografie z okresu szkolnego. Na jednej z nich młoda Danka stoi przed wejściem do szkoły w Narewce.

Nie wszystkie zdjęcia przekazane IPN zostały zamieszczone w broszurze. Nie ma tych, które z powodu złego stanu nie nadawały się do publikacji. Są na nich m.in. osoby należące do konspiracji. Prawdopodobnie są to żołnierze tzw. grupy białowieskiej organizacji ZWZ-AK dowodzonej przez ppor. Stanisława Wołoncieja „Konusa”, pierwszego oddziału podziemia, w którym „Inka” służyła jako sanitariuszka. Wołonciej zginął wraz z kilkoma żołnierzami tego oddziału w 1945r. w okolicy wsi Podborowiska w zasadzce NKWD.

Wiele zdjęć to również fotografie żołnierzy 4. szwadronu 5. Wileńskiej Brygady AK.