Chwilowa poprawa życia kosztem długoterminowego pogorszenia sytuacji finansowej. Polacy coraz częściej sięgają po tzw. chwilówki

– Wzrost wartości i liczby udzielanych tzw. chwilówek nie jest dobrym znakiem, ponieważ to wskazuje, że jest więcej osób, które nie przechodzą procedury kredytowej. Każdy rozsądny człowiek w pierwszej kolejności weźmie pieniądze, które będzie musiał oddać po niższych kosztach. (…) Natomiast jeśli wie, że nie przejdzie tej procedury, to pójdzie po tzw. chwilówki, których nie będzie w stanie spłacić ze względu na oprocentowanie. To zamknięte koło. Przy tzw. chwilówkach wchodzi się w pętlę zadłużenia – ludzie w coraz większym stopniu są obciążani kosztami, którym nie są w stanie podołać – podkreślił Sławomir Horbaczewski, ekonomista.

– Pogorszenie się sytuacji gospodarczej sprzyja zwiększaniu się liczby chwilówek, bo banki wtedy zaostrzają procedury kredytowe. (…) Im więcej ludzi żyje w ubóstwie, tym łatwiejsza jest sytuacja dla firm chwilówkowych. Wyobrażenie, że dzięki tzw. chwilówce poprawi się nasze życie jest mylne. Po chwilowej poprawie następuje zdecydowane pogorszenie – dodał.

– Widzimy bardzo złą komercjalizację świąt. One nie służą refleksji, zadumie, tylko bardzo dużemu naciskowi podmiotów gospodarczych, żeby jak najwięcej od nich kupować. Niestety, ludzie się temu poddają – zauważył Sławomir Horbaczewski.

– W banku jest mniejsze oprocentowanie. Natomiast tzw. chwilówkę można dostać dużo szybciej i sprawniej, ale ona jest dużo droższa. Trudniej więc ją spłacić. Przykładowo, jeśli ktoś weźmie 100 zł kredytu bankowego, to koszt oprocentowania jest na poziomie 5-10 procent, a w przypadku tzw. chwilówki to często koszt oprocentowania jest dużo wyższy. (…) Do tego przy udzielaniu tzw. chwilówek są różnego rodzaju prowizje, które zwiększają jej koszt. Często jest tak, że ktoś nie jest w stanie ponieść tego kosztu. Stąd tak duży procent niespłacalności pożyczki – wskazał ekonomista.

– Sprzedawcy nie patrzą na zdolność płatniczą klienta, tylko chcą sprzedać tzw. chwilówkę, bo mają prowizję od sprzedanej pożyczki – dodał.

– Nie można mieć od razu wszystkiego. Trzeba do tego podchodzić z dystansem i sięgać po to, na co nas w danym momencie stać, ale nie tylko materialnie, również psychicznie musimy sobie poradzić (z zachciankami – red.). Proszę zobaczyć, ile żywności się marnuje po świętach, ile prezentów się oddaje, ile mamy w domach nieużywanych rzeczy. (…) Za to trzeba zapłacić. To potęgująca się negatywna tendencja konsumpcjonistyczna – zaznaczył rozmówca redakcji portalowej Radia Maryja.

– Wydawajmy więcej, ale w miarę zarobków. Jak zarabiamy, to wydawajmy. Nie stać nas, to nie kupujmy. (…) Powstrzymajmy się i zastanówmy nad tym – dodał.

– To bardzo ironiczne i negatywne w stosunku do banku, ale bardzo prawdziwe i mądre w ukrytym znaczeniu. Co do zasady bank da nam kredyt, jak będzie pewny, że go spłacimy. To jest więc także bezpieczne dla nas. Wtedy możemy w dużej ufności wziąć kredyt, bo bank za nas dokonał oceny kredytowej. Instytucja udzielająca tzw. chwilówki nas nie ochroni – zauważył ekonomista.

– Dla zdrowia gospodarki najlepiej by było, gdyby firm chwilówkowych nie było, bo to nie jest zdrowe narzędzie. (…) Należy z pokorą rozmawiać z bankiem, przejść procedurę kredytową. Możemy tam usłyszeć, że nie dostaniemy tysiąca złotych kredytu, bo tego nie spłacimy, ale otrzymamy 700 zł. Za tę kwotę możemy wziąć coś, co ma mniej funkcji, ale daje nam zadowolenie w życiu – dodał.